In De Standaard getuigt radioloog Rik Achten hoe hij de ontploffing in Zaventem van dichtbij meemaakte en wat er door hem heenging.
Dokter Achten is diensthoofd radiologie in het UZ Gent en is op de bewuste ochtend klaar om op bedrijfsbezoek te vertrekken naar Duitsland. Hij drinkt een koffie in de vertrekhal van Zaventem als er plots een knal weerklinkt waarop geroep volgt. Kort daarna dichterbij een zwaardere ontploffing, maar Achten is beschermd door een paal die tussen hem en de bom staat, al wordt hij bijna weggeblazen door de hevige luchtverplaatsing.
Eerst wil hij net als alle anderen zich zo snel mogelijk uit de voeten maken. Maar dan halen zijn reflexen als arts de bovenhand, als hij het hulpgeroep hoort: "Ik moet kijken of ik niemand kan helpen." Finaal helpt hij een uur, al kan hij in het begin enkel improviseren totdat de spoeddiensten arriveren. De verwondingen van de slachtoffers zijn verschrikkelijk. Dokter Achten valt terug op de mantra van zijn stage op spoedgevallen:
- A – ademhaling verzekeren.
- B – bloedingen stelpen.
- C – Circulatie van het hart op gang houden.
Na de aankomst van de hulpdiensten helpt dokter Achten zwaargewonden naar buiten te dragen "Het is uitkijken. Voor het glas. Voor de ondergrond die glad geworden is door het bluswater. Een man met meerdere beenbreuken moeten acht hulpverleners op een stalen kar tillen", zegt hij in De Standaard. Luchtvaartpersoneel brengt hem naar een veilige plek. "Pas dan merk ik dat mijn vriendin me gebeld heeft."
Hij belt terug en laat weten dat hij oké is.
P.S.
