"Hoe het KCE tot zijn conclusies komt via zijn ‘wetenschappelijk’ rapport (1) is ons een raadsel", aldus de voorzitters van diverse verenigingen voor spoedgeneeskunde in een gemeenschappelijk bericht. "De conclusies en aanbevelingen worden helemaal niet ondersteund door het onderzoek."

"De kwaliteit van de buitenlandse benchmark waar iedereen op zat te wachten, is ondermaats", zo gaat het verder. "Men vergelijkt voor de diverse gezondheidssystemen appelen met peren. Van enige gefundeerde gezondheidseconomische analyse hieromtrent is ook al geen sprake." 

Het KCE-rapport spoed en wachtposten stelt teleur. Dat de integratie van de niet-planbare zorg door huisartsen en spoedgevallendiensten op dezelfde plaats moet gebeuren waar mogelijk, is niet meer dan logisch. Daarvoor heb je geen grootschalige studies nodig. De ongenuanceerde cijfergegevens die worden gepubliceerd dreigen een rad voor de ogen te draaien van opinie- en beleidsmakers wanneer zij de juiste toedracht niet kennen. Om nog maar te zwijgen van tal van gegevens die uit hun originele context werden gehaald (en zelfs bewerkt), waardoor de sleutelboodschappen van de oorspronkelijke artikelen volledig verdraaid werden om te kunnen passen in een beleidsvisie. Hierdoor lijkt het of de consumptie en de kostprijs van Belgische spoedgevallen hoger ligt dan in andere landen, wat ander onderzoek ontkracht. Alleszins mag dit geen onderbouw zijn voor besparing, integendeel: investeringen dringen zich op. Zo wordt het bijvoorbeeld onhoudbaar  dat de spoedartsen de permanenties voor de Mug moeten blijven financieren met hun honoraria.

Sterker nog: op 18 maart 2016, 4 dagen voor de aanvallen in Brussel "waar onder meer onze diensten het beste van zichzelf hebben gegeven, verscheen onverwacht een KB waarmee de honoraria van de intellectuele prestaties van de specialisten die de spoedartsen ondersteunen tijdens de permanenties, met één pennentrek van de minister werden verminderd met 10%."

Steeds strengere overheidsnormen en registratieverplichtingen: dat vraagt om meer gekwalificeerde verpleegkundigen maar die komen er niet. Het moet gedaan zijn met de sector uit te persen. Of om echt roet in het eten te gooien "zoals met de virtuele Dr. Google aan de telefoon (1733) of een gesubsidieerde buitenwipper aan de voordeur van onze diensten. Het wordt hoog tijd dat de bevolking en de politiek zich daar bewust van worden."

"Wij wensen wel constructief mee te werken om met het nodige pragmatisme naar een degelijke, wetenschappelijk onderbouwde oplossing te zoeken in overleg met alle betrokkenen, binnen een financieel haalbaar kader en met een maximaal mogelijke kwaliteitsborging", besluiten de briefschijvers. En dat zijn:

• Jan Stroobants, Voorzitter BeCEP (2)
• Saïd Hachimi Idrissi, Voorzitter BeSEDIM (3)
• Adeline Higuet, Voorzitter College Kwaliteit Urgentiegeneeskunde
• Door Lauwaert, Voorzitter VVVS (4)
• Yves Maule, Voorzitter AFIU (5)