Gebeten door een teek en het beestje weggehaald met een tekentang? Gooi het niet weg. Het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) wil het graag onderzoeken.

Het roept daarom op om teken op te sturen. Dat kan zelfs zonder een postzegel te kleven. Vreemd wel dat dit bericht net nu verstuurd wordt, met een hoog 1-aprilgehalte als u het ons vraagt. Maar als het niet waar is, is het alvast goed gevonden.

In België schat men dat 10% van alle teken besmet zijn met de bacterie die Lyme veroorzaakt, maar na een beet bedraagt het risico op de ontwikkeling van de ziekte ongeveer 1 tot 2%.

In samenwerking met het CODA, het RIVM (Nederland), het Agentschap Zorg en Gezondheid en AViQ start het WIV een nieuwe studie om een duidelijker beeld te krijgen van het voorkomen van verschillende ziekteverwekkers in de provincies van het land.

Het instituut roept burgers op om tussen 1 april en 31 oktober verwijderde teken die zich op een mens hadden vastgebeten, op te sturen en online enkele vragen te beantwoorden. Alle praktische informatie om de teek gratis te versturen, is te vinden op de website TekenNet.be. De teken worden pas na de inzamelingsperiode geanalyseerd, dus deelnemers krijgen niet te weten of hun teek drager was van een ziekteverwekker.

Iemand die door een teek met een of meerdere ziekteverwekkers gebeten wordt, wordt niet noodzakelijk zelf besmet. Pas als er symptomen zoals een rode cirkelvormige vlek op de plaats van de beet of als de persoon griepachtig is (bijvoorbeeld koorts en spierpijnen) na een tekenbeet, wordt aangeraden om een arts te raadplegen.

Het WIV brengt al sinds half 2015 tekenbeten in kaart via TekenNet. Wie gebeten wordt, kan dat op de website melden. Vorig jaar kreeg het WIV zo 9.700 meldingen binnen. Het grootste aantal kwam uit de provincie Antwerpen, gevolgd door Limburg, Vlaams-Brabant en Luxemburg. Uitgedrukt per 100.000 inwoners, werd het grootste aantal gemelde beten echter opgelopen in Luxemburg, gevolgd door Waals-Brabant en Namen.