Op 8 juni bevestigde het hof van beroep Antwerpen een principearrest dat artsenhonoraria eigendom zijn van de artsen en niet van het ziekenhuis. Dat vernam De Specialist uit goede bron.

Eerder ontstond een oorlog tussen de  ziekenfondsen en het Jessa-ziekenhuis wegens zogenaamd onterecht aangerekende prestaties. Maar om te beginnen vergisten de ziekenfondsen zich van tegenstander door hiervoor het ziekenhuis aan te vallen. Het vonnis roept ook weer vragen op over de rol van de ziekenfondsen als verdediger van patiënten, zelfs tegen hun wil.

Wat voorafging: eind 2007 dagvaardden de christelijke, de onafhankelijke en de liberale ziekenfondsen het Hasseltse Jessa Ziekenhuis. Zij beweerden dat het ziekenhuis jarenlang onterecht de manipulaties voor de coronarografieën aangerekend had aan patiënten. De patiënten hadden nochtans steeds uitdrukkelijk ingestemd met die bijkomende aanrekening, na goed geïnformeerd te zijn door het ziekenhuis. Ze wisten dat die prestatie niet terugbetaald werd door het Riziv.

Toch meenden de ziekenfondsen dat dit allemaal verboden was. Volgens hen was de manipulatie inbegrepen in een aanverwante prestatie die wel door het Riziv terugbetaald werd. Daardoor kon ze dus niet nog eens aan de patiënt aangerekend worden. De ziekenfondsen kregen het akkoord van een aantal patiënten om het ziekenhuis te dagvaarden.

Het ziekenhuis was het daar helemaal niet mee eens. De manipulatie werd wel terecht aan de patiënt aangerekend, luidde het. De Riziv-interpretatie van de ziekenfondsen klopte volgens het ziekenhuis niet. Daarenboven was het niet aan de ziekenfondsen om het ziekenhuis te dagvaarden: het ging immers over de honoraria van de cardiologen. Daarom beslisten de cardiologen van het Jessa Ziekenhuis om vrijwillig in de procedure tussen te komen om zo hun standpunt duidelijk te kunnen maken. Ze namen daarvoor de advocaten Ann Dierickx en Filip Dewallens van het gespecialiseerde advocatenkantoor Dewallens & partners in de arm. Met succes.

Op 8 juni 2015 heeft het hof van beroep te Antwerpen bevestigd dat de door het ziekenhuis geïnde honoraria nooit eigendom geweest zijn van het ziekenhuis. Het ziekenhuis int de erelonen slechts in naam en voor rekening van de cardiologen. Zij blijven de volle eigenaar van hun erelonen. Het Hof van Beroep stelde dan ook finaal dat de ziekenfondsen zich in dit monsterproces vergist hebben van tegenpartij. Iedereen mag terug naar huis. Intussen loopt de verjaringstermijn…

Het is nu aan de ziekenfondsen om eens goed na te denken: gaan ze echt alle patiënten opnieuw benaderen om hen dit keer persoonlijk te vragen of ze hun eigen cardioloog willen dagvaarden? Voor een betaling die ze, goed geïnformeerd, jaren geleden heel graag deden aan hun cardioloog? Dit raakt de actuele discussie van de rol van de ziekenfondsen. Hoever gaat de vertegenwoordiging van de ziekenfondsen? Beschikken ze echt over een mandaat om in de plaats te treden van patiënten? Ook tegen hun wil? Wordt ongetwijfeld vervolgd, zowel op politiek als juridisch niveau.