In een speciaal webinar van het Kartel werden een massa voorstellen besproken om tegemoet te komen aan de besparings- en optimalisatievraag van de regering voor de medische sector. Tegelijk werden ook enkele frustraties zichtbaar over het feit dat de overheid zelf maar niet opschiet met de invoering van nuttige remmingsmechanismen waarop artsen al langer aandringen.

Dr. Lieselot Brepoels licht de belangrijkste resultaten van het webinar toe, al is dit lijstje allesbehalve exhaustief.

Assistentiehonorarium chirurgie: voorstel is om het huidige 10% extra honorarium voor assistentie in de chirurgie af te schaffen. Dit honorarium wordt vaak systematisch aangerekend, ook als de assistentie ontbreekt, en is moeilijk controleerbaar. Misbruiken van bijvoorbeeld een arts die tegelijk in een andere zaal opereert, maar een deel van de
procedure in de ene zaal krijgt toegewezen, zijn gekend.
Een stuk van de geschatte besparing, pakweg 3 tot 5 miljoen, kan dan terugvloeien naar zware chirurgische ingrepen die om kwaliteitsredenen de aanwezigheid van twee chirurgen vereisen, zoals complexe scoliosechirurgie.
Men stelt voor dat bij ingrepen met twee chirurgen (zoals endometriosechirurgie), zij elk 75% van het honorarium kunnen aanrekenen, hoewel dit voorstel zeker nog niet is afgeklopt. Momenteel bekijkt het Riziv toch de berekeningen hiervoor.
Medische Beeldvorming: dat het er in dit segment op aankomt om de volumes terug te dringen, is een open deur intrappen. De prestatie-aantallen in medische beeldvorming stijgen immers jaar na jaar. Medico-legale redenen (defensieve geneeskunde) en de toename van de zorgvraag, drijven die aantallen op. “Maar de vraag rijst of we alle MRI's nog kunnen laten voorschrijven door huisartsen bijvoorbeeld (ook MRI’s mammo, pancreas, lever…). We zien dat die laatste MRI’s zeer dure, tijdsintensieve onderzoeken zijn terwijl zijn de indicaties heel specifiek zijn.”
De daarnaast geopperde voorstellen omvatten o.a. de beperking van meerdere RX controles bij tractie, en limiteren van RX thorax bij ademende patiënten tot één per dag.
Een aanpassing in de aanrekening voor infiltraties onder echografie is nog een mogelijkheid: in plaats van een aparte aanrekening voor infiltratie én echo, alleen nog een echo die een kleiner bedrag inhoudt.
Frustraties (1) Cruciaal in dit domein is de nog steeds niet-geïmplementeerde Clinical Decision Tool. Sinds 2015 trekken de radiologen (BSR) aan de kar voor de implementatie van beslissingsondersteuning. Deze tool, die klaar is voor gebruik maar om onduidelijke redenen nog niet is ingevoerd, zou artsen moeten begeleiden naar de meest adequate beeldvorming aangepast aan de pathologie van de patiënt.
Dat die implementatie nog steeds niet doorgevoerd is, is uiteraard enerverend. “De vertraging doet denken aan de haperende invoering van de 1733-lijn. Ze wordt als onbegrijpelijk ervaren, aangezien ook daardoor de volumes vanzelf zouden dalen. Het is natuurlijk niet helemaal eerlijk om van ons eerst te vragen om evidence based zaken uit te
werken en vervolgens de rem te zetten om de implementatie.”
Verder suggereert men ook om de jaarlijkse toename van herhaalde MRI's en frequente PET- scans voor oncologische indicaties aan te pakken.

Klinische Biologie
De focus ligt op de vermindering van overbodige testen, met name ijzerdosages die te vaak worden aangevraagd en lipidedosages (cholesteroltesten) die te vaak routinematig worden uitgevoerd, ondanks richtlijnen die minder frequent testen aanbevelen.
Schrappen van de terugbetaling van vitamine C valt te overwegen wegens de moeilijkheid om de dosering betrouwbaar te meten en de prevalentie van valse waarden, wat de zinvolheid van de huidige praktijk in vraag stelt.
Oncologisch dagziekenhuis
Er is een toenemende tendens om patiënten de dag voor chemotherapie-toediening in dagziekenhuis al op te roepen voor een consultatie en bloedafname, naast het daarvoor voorziene toezichtshonorarium voor chemotherapie op de dag zelf, wat de facto resulteert in dubbele aanrekeningen. Hoewel er technische redenen zijn -zoals de PIC/s normering
waardoor meer tijdrovend klaarmaken van chemo in centrale cleanrooms en de hogere efficientie van immuuntherapie wanneer toegediend in de ochtend- hoeft deze dubbele tarifering niet noodzakelijk gefinancierd te worden. Over deze financieringsvorm lopen er ook veel klachten van patiënten binnen.
Spoedgevallen en cumulverboden
De nomenclatuur voor spoedgevallen wordt herschikt om in een aantal situaties te vermijden dat specialisten nog onnodig bijgeroepen worden voor zaken die een urgentist zelf kan behandelen. Zaken zoals nagelfenestraties moeten ook toegankelijk zijn voor urgentisten om te vermijden dat hiervoor een extra arts moet worden opgeroepen, en ook
de conservatieve behandeling van fracturen door orthopedisten wordt in dat kader herbekeken.
Voor spirometrie, ergometrie en bronchoscopie oppert men cumulverboden vanwege grote praktijkverschillen in de aanrekening, waarbij de inspectie DGEC al terugvorderingen vraagt.
Frustraties (2)
Hoewel het Kartel het eens is met Bvas dat boekhoudkundige fouten of vertragingen niet op artsen mogen worden afgeschoven -zoals nu bij de klinische biologie voor een bedrag van 45 miljoen- zal dit de noodzaak tot besparingen niet wegnemen. “De broeksriem zal wel moeten worden aangehaald voor overbodige of misbruikte nummers. Als we die broeksriem kunnen aanhalen voor zaken waarvan we zelf vinden dat ze oneigenlijk gebruik inhouden, dan is dat nog steeds beter dan dat de overheid op eigen houtje ingrijpt.”
Frustraties (3)
Dé grootste frustratie blijft zeker dat artsen nu overspoeld worden door vaak onnodige vragen van patiënten omdat het remgeld eigenlijk geen remgeld meer is: het remt niet meer af terwijl het dat net wel moet doen. Daar is het Kartel het volmondig eens met Bvas maar zoals bekend houdt Vandenbroucke het been stijf als het erom gaat om dat remgeld te indexeren.

Tot zover een overzicht van de grootste en meest impactvolle maatregelen, maar er zijn er zeker nog vele, doorgaans kleinere die zijn voorgesteld en die in de pijplijn zitten van diverse disciplines.... “De richting is duidelijk, en er is veel werk verzet in de uitwerking ervan”, besluit dr. Brepoels.
De Kartel-artsen hebben daarmee meer dan hun deel van het werk gedaan. Uitkijken wat de overheid met de voorstellen doet en hopen dat zo geen nieuwe frustraties opduiken.