Het budgetvoorstel gezondheidszorg 2026 werd vandaag verworpen door het Verzekeringscomité van het Riziv. Volgens dit voorstel moest er 900 miljoen bespaard worden (150 miljoen op de artsenhonoraria). Het Kartel (ASGB/GBO/Modes) laat weten: "Ook onze vertegenwoordigers hebben tegengestemd." Bij Bvas klinkt dat zo: "De huidige tekst houdt geen rekening met onze voorstellen. Aangezien er 11 tegenstemmen zijn tegen 9 stemmen voor op de zorgverlenersbank, wordt het voorstel verworpen."

De redenen voor de tegenkantingen?  Het Kartel zet ze op een rijtje:

1. Aan de basis van dit budgetvoorstel lag een zgn. opdrachtenbrief van de regering.
   Deze opdrachtenbrief bevatte evenwel niet alleen het budgettaire kader maar ook al
   een concrete invulling van de besparingen, wat het eigenlijke overleg eigenlijk
   buitenspel zette. Bovendien, en dat is het toppunt, heeft deze opdrachtenbrief
   helemaal (nog) geen wettelijke basis.
   2. De gevraagde oefening van 150milj bij de artsen is volledig arbitrair, want niet
   gebaseerd op de veel kleinere overschrijding van ons budget. We hebben als artsen
   het grootste budget, dus men denkt dan maar ‘daar gaan we het halen’, zonder
   verder na te denken of dit ook steek houdt.
   3. Onze vraag om remgeld/cofinanciering mee te nemen in de budgettaire oefening
   werd niet gehoord. Uiteraard bekeken we dit met sociale correcties en granulair,
   maar het was haast a priori nee voor de mutualiteiten. Last minute werd er weliswaar
   toch een opening gemaakt om vanaf 2027 remgelden te verhogen – dus niet in 2026
   zoals we reeds sedert april vragen – en dit voor nieuwe initiatieven (waar we meestal
   weinig over te zeggen hebben leren ons de voorbije jaren). Voor ons moeten
   remgelden/eigen bijdragen echter nu reeds mee in het besparingsvoorstel om deze
   deels mee te realiseren, de rest dient dan om nieuwe initiatieven te financieren (voor
   artsen en ziekenhuizen, niet voor andere zorgverstrekkers zoals sommigen wensen).
   Uiteraard ook weer met sociale correcties. Sommige van onze leden zullen hier
   radicaal tegen zijn, maar een eerlijke discussie dringt zich op: met de harde
   besparingen die nu voorliggen gaan individuele patiënten een uiteindelijk hogere
   factuur krijgen, omdat men zorg gaat doorrekenen die niet door de ziekteverzekering
   gedekt wordt. Wat is socialer: gerichte verhogingen in het remgeld of individuele
   verhogingen van de zorgfactuur?
   4. We vroegen maatregelen op volumes, hebben daar ook meerdere voorstellen voor
   gedaan, maar de mutualiteiten willen enkel lineair in de eerste fase met erna
   omzetten in volumemaatregelen via KB. Dat is voor hen natuurlijk het makkelijkst: het
   budget is zo op orde (daar worden zij op afgerekend) en voor de rest zullen de artsen
   het wel dragen, cfr. vorige besparingsrondes.
   5. De manier van werken, weeral, waarbij last minute snel-snel geld gezocht wordt en
   mutualiteiten de regie bepalen.
2. 6. De onbespreekbaarheid van besparingen in tal van andere posten in het Riziv-
   budget, zoals transversale zorg, new deal of medische huizen (procentueel grotere
   overschrijding), enz. De ‘chouchous’ van het kabinet en de ziekenfondsen zijn
   onaantastbaar, ondanks budgettaire overschrijding of praktische onuitvoerbaarheid,
   dat is duidelijk gebleken.
   7. Onder de noemer normbudget lazen we zelfs een pleidooi om belastingen op
   effectenrekeningen te verhogen om zo de sociale zekerheid aan te vullen. Dit is een
   politiek statement – men kan evengoed schrijven dat men veel minder moet
   investeren in defensie – maar politiek bedrijven is niet de rol van het
   Verzekeringsomité.
   8. De invulling van de gevraagde 50 milj voor ziekenhuizen werd te elfder ure
   drastisch gewijzigd van dagziekenhuis naar niet te besteden bedragen. Los van het
   feit dat dit legitiem lijkt, toont het nog maar eens de relativiteit van het overlegmodel
   aan. Gelijkaardige vragen vanuit de artsenbank worden meestal straal genegeerd.
   9. Er is ook geen ruimte om een eerlijke discussie te hebben over ‘out-of-pocket
   bijdragen’ van de patiënt. De baseline is dat men nergens zoveel out-of-pocket
   betaalt voor zorg dan in België. Mocht dat kloppen, dan is dat een belangrijk element,
   maar wie de Oeso-cijfers over gezondheidszorguitgaven grondig bekijkt, ziet een
   genuanceerd beeld, met vergelijkbare uitgaven in de ons omliggende landen.
   Zorg is niet gratis – helaas – en het is onze rol in het overlegmodel om de lusten en
   lasten zo goed als mogelijk te verdelen tussen alle stakeholders met als oogmerk ons
   zorgsysteem duurzaam en betaalbaar te houden.

Daar komt dit voorstel dus niet aan tegemoet volgens het Kartel. "Meer nog: mutualiteiten zeggen vaak dat we aan hetzelfde zeel moeten trekken en het overlegmodel maximaal moeten beschermen, maar als je binnen dat
overlegmodel natuurlijk disproportioneel veel te zeggen hebt t.o.v. de zorgverstrekkers, dan heb je alle belang bij het huidige status-quo."

Ook Bvas licht haar bezwaren toe: " Als we naar de begrotingswerkzaamheden kijken, zien we dat artsen 31 miljoen euro aan overschrijdingen hebben gerealiseerd. In zijn opdrachtbrief vraagt minister Vandenbroucke hen echter om 150 miljoen euro te besparen, bovenop de 72,5 miljoen euro die al is bespaard voor 2025 en de 62 miljoen euro die ze op 1 januari 2026 zullen teruggeven."

Het laatste voorstel van de ziekenfondsen vroeg om de besparingen van 150 miljoen te aanvaarden in ruil voor een verhoging van het remgeld met 1 euro, maar pas vanaf 2027. Onaanvaardbaar voor Bvas: "Dat biedt onvoldoende garanties, aangezien beloften op middellange termijn al meerdere keren niet zijn nagekomen."

"Geen bankier van de gezondheidszorg"
“We zijn bereid mee te werken aan de inspanningen die nodig zijn om de gezondheidszorgbegroting op peil te houden, maar we kunnen niet de bankier van de gezondheidszorg zijn. De inspanningen moeten beter worden verdeeld”, aldus dr. Patrick Emonts, voorzitter Bvas.
Bvas blijft overigens op haar hoede: "We weten niet wat de hervorming van de nomenclatuur ons zal brengen. Voor bepaalde specialismen is er sprake van een daling van de inkomsten van artsen die zou kunnen oplopen tot 30%. We weten ook niet wat de hervorming van de ziekenhuisfinanciering zal opleveren. En ten slotte wordt er nog steeds onderhandeld over de ereloonsupplementen, waarbij de minister niet lijkt te willen begrijpen dat de afschaffing van de supplementen in de ambulante zorg de kwaliteit van de zorg en het voortbestaan van een groot aantal artsenpraktijken volledig in gevaar zou brengen", aldus Patrick Emonts.
Last but not least betreurt de Bvas-voorzitter dat het overleg met minister Vandenbroucke een loze kreet is. “Het te besparen bedrag van 150 miljoen euro is volkomen willekeurig. Niemand heeft ons kunnen uitleggen waar dat bedrag vandaan komt. Maar de minister heeft dat bedrag gehandhaafd. Bovendien biedt het voorgestelde besparingsschema onvoldoende garanties voor onze sector”, besluit dr. Emonts.

CM: "Patiënt zal rekening betalen"

Ook van het grootste ziekenfonds, de christelijke mutualiteit, liep al een eerste reactie binnen en die wijst op ontgoocheling: “Ondanks onze bereidheid om echt ver te gaan in de onderhandelingen, wilden de andere partijen deze weg niet inslaan”, dixit voorzitter Van Gorp.

De regering moet nu een voorstel op tafel leggen. Het overleg tussen de zorgverstrekkers en de mutualiteiten is afgelopen. ​ Het begrotingsvoorstel van de regering zalop 21 oktober aan de Algemene Raad worden voorgelegd.

Luc Van Gorp: “De zorgverstrekkers die tegen stemden, leggen hun lot liever in handen van de politiek dan in de handen van overlegmodel. De patiënt zal hiervoor de rekening betalen, dat geef ik u op een briefje.”

> Ook AADM stemde tegen

Vorige week nog liet Stan Politis (Bvas) duidelijk de weerstand blijken tegen de besparingen van 150 miljoen bij de artsen.

> Exuberante besparingen en stijgende administratieve last genereren onrust (Medicomut)