In de zaak van de euthanasie van Tine Nys in 2010 is vandaag Joris Van Hove verhoord door de correctionele rechtbank van Dendermonde, die moet uitmaken of hij als uitvoerende arts burgerrechtelijk verantwoordelijk kan gesteld worden en veroordeeld moet worden tot een schadevergoeding. "Bij elke consultatie vroeg Tine om euthanasie. Ze wou geen behandeling meer en haar situatie was medisch uitzichtloos. Ik heb altijd gedacht dat ik de euthanasie correct uitvoerde", getuigde Van Hove, tot onvrede van de familie van Nys, die aanwezig is op het proces.

De 38-jarige Tine Nys kreeg op 27 april 2010 euthanasie op basis van psychisch lijden. Het onderzoek startte nadat één van de zussen van de vrouw klacht met burgerlijke partijstelling had ingediend. Het gerecht onderzocht de zaak maar de procureur in Dendermonde vorderde de buitenvervolgingstelling. De raadkamer in Dendermonde oordeelde in 2016 om de drie betrokken artsen buiten vervolging te stellen, maar de burgerlijke partij ging daartegen in beroep.

Het parket-generaal vroeg daarna ook de verwijzing en de Gentse kamer van inbeschuldigingstelling besloot uiteindelijk eind 2018 om de drie artsen te verwijzen naar het Gentse hof van assisen voor vergiftiging. Het was de eerste keer dat artsen zich daarvoor moesten verantwoorden sinds de inwerkingtreding van de euthanasiewet in 2002. Volgens het openbaar ministerie werden de voorwaarden van de euthanasiewet niet nageleefd. Joris Van Hove gaf Tine Nys de dodelijke inspuiting en moest zich verantwoorden als uitvoerende arts.

Het hof van assisen had in de nacht van 30 op 31 januari 2020 de drie artsen vrijgesproken. Het openbaar ministerie besliste om geen eis tot cassatie in te stellen, wat betekende dat de strafrechtelijke vrijspraak van de artsen niet meer ongedaan kon gemaakt worden. De burgerlijke partij, de familie van Tine Nys, had wel cassatieberoep aangetekend. Het Hof van Cassatie besliste in september vorig jaar dat er een nieuw proces moest komen voor Van Hove, omdat zijn vrijspraak onvoldoende gemotiveerd werd.

De correctionele rechtbank in Oost-Vlaanderen moet nu uitmaken of de uitvoerende arts burgerrechtelijk verantwoordelijk kan gesteld worden en veroordeeld moet worden tot het betalen van een schadevergoeding. De rechtbank verklaarde zich begin dit jaar bevoegd in de zaak en besliste om verschillende getuigen op te roepen.

Van Hove werd vandaag verhoord door de rechtbankvoorzitter en overliep de contacten met Tine Nys, net zoals hij dat vorig jaar deed bij zijn verhoor voor het Gentse hof van assisen. "Ze zei dat ze al vanaf 14 jaar dood wou. (..) Bij elke consultatie vroeg Tine om euthanasie. Ze bleef bij haar vraag voor euthanasie omdat niets meer hielp. Ik weet dat ze in behandeling was en dacht dat autismespectrumstoornis ook behandeld werd."

De burgerlijke partij benadrukte daarbij dat Van Hove voor het hof van assisen had gezegd dat hij niet wist of ze een behandeling kreeg. Van Hove zei verder: "Ze wou geen behandeling meer. (..) Ze kon niet genezen van de autismespectrumstoornis. (..) Haar aandoeningen hadden geen invloed op haar wilsbekwaamheid."

De beklaagde stelde dat de situatie van Tine medisch uitzichtloos was. "Ze heeft tien zelfmoordpogingen ondergaan. Er waren vele opnames, vele therapieën die geen soelaas geboden hebben. (..) Ik heb altijd gedacht dat ik de euthanasie correct uitvoerde."

Volgens Van Hove was dokter De Greef, de huisarts van Tine Nys, onafhankelijk. "Ja. Dat hij haar huisarts was belette hem niet om op te treden als onafhankelijke arts. (..) Dat hij ook een goede vriend van haar was, verandert daar niets aan. Hij zou niet onafhankelijk geweest zijn als er een familieband was of hij ook zelf de euthanasie zou begeleid hebben. Hij is niet tussengekomen in de euthanasie."