In tijden van COVID-19 zijn de patiënten gezond De mobilisatie als gevolg van de pandemie, de talrijke mededelingen en de sensationele berichtgeving in de media verhullen de medische realiteit en doen mythes ontstaan, meent dr. Demeere.
De eerste mythe is die van de maskers. Chirurgische maskers zijn bedoeld om de besmettelijkheid van personen die geïnfecteerd zijn met het virus te beperken. Ze beschermen gezondheidswerkers niet echt tegen COVID-19, en dan vooral niet tegen aerosolprojecties (...)
De tweede mythe is dat COVID-19 het enige probleem op het vlak van volksgezondheid is. Alle aandacht wordt op dit probleem gericht, en daarmee is de kous af. Er wordt dus maar besloten om schoon schip te maken met onze gezondheidszorg. Het ziekenhuis is de plaats waar COVID-19 wordt behandeld. De rest stopt. In elke opleiding ziekenhuis- of gezondheidsmanagement leert men beheersplannen op te stellen die zorgen voor kwaliteit, efficiëntie en besparingen. Lean management met de supply chain, just-in-time, zorgtrajecten… In tijden van COVID-19 wordt het ziekenhuismanagement simpelweg uitgegomd en omgezet in crisismanagement. (...)
Mythe nummer drie: met de quarantaine en de afzondering stoppen we het virus. Helemaal niet! We gaan het vertragen. In januari werden reizigers die terugkeerden uit China preventief in quarantaine geplaatst in het militair hospitaal. In februari werden wintersporters die uit Italië kwamen alleen in quarantaine geplaatst als ze symptomen hadden, maar dan wel thuis. In maart moest je, als je klachten had, in je kot blijven, de huisarts telefonisch raadplegen en vooral niet naar spoed gaan. Het dragen van een masker werd niet aanbevolen als je, zonder symptomen te vertonen, in contact was geweest met mensen die positief waren getest op COVID19. En nu sinds 18 maart dan de lock-down. De derde mythe is dus dat de verspreiding van het virus kan worden gestopt. Het virus is hier. We moeten de voortgang ervan zoveel mogelijk vertragen. Op die manier redden we levens omdat we de functionele capaciteit van onze ziekenhuizen en intensive care units vrijwaren. BEDANKT aan het politieke bestel om te kiezen voor mensenlevens en niet voor economische belangen (...)
Vierde mythe: behalve COVID-19 hebben de mensen geen gezondheidsproblemen meer. Dat klopt natuurlijk niet, maar het is een normale reactie om tijdens een crisis de realiteit te wissen en alleen de crisis te zien. Het is waar dat de media ons overstelpen met steeds weer breaking news. Als anesthesist merk ik vaak dat, ondanks de preoperatieve consultatie, patiënten nalaten hun medicatie in te nemen omdat ze geopereerd moeten worden. Alle excuses zijn goed, zelfs tot de bewering toe dat de symptomen in de afgelopen dagen helemaal verdwenen zijn. Een crisissituatie doet je de realiteit vergeten. (...)
Mythe nummer vijf: de staat zal betalen. Aangezien de scholen gesloten zijn en telewerken de regel is, hebben sommige organisaties voorgesteld om deze telewerkers in technische werkloosheid te zetten omdat ze voor de kinderen moeten zorgen. Serieus? Er zijn al 1,2 miljoen werknemers in technische werkloosheid. Onze economie stort in. In haar jaarlijkse studie over de financiële gezondheid van de ziekenhuizen kondigde de bank Belfius in oktober 2019 aan dat er, bij een groei van het BBP van 2% per jaar, tegen 2024 een tekort van 10 miljard euro zou zijn in de pensioen- en gezondheidssector. Op het VBS-jaarcongres op 1 februari dit jaar hebben we in ons jaarverslag de aandacht gevestigd op het gat van 8 miljard en de te realiseren besparingen in de zorgsector. (...)
Sommige artsen hebben geen inkomen meer of zijn aangewezen op het inkomen voor zelfstandigen die het werk moeten stopzetten. De werkloosheidsuitgaven exploderen en de inkomsten van de sociale zekerheid (RSZ) verdampen. Tijdens zijn toespraak verklaarde president Emmanuel Macron de oorlog, maar hij zei ook iets anders, dat ik even als volgt samenvat: er zal het tijdperk zijn vóór COVID-19, het tijdperk van COVID-19, en het tijdperk erna. Het tijdperk erna zal niet hetzelfde zijn als dat ervoor. De staat zal betalen. Natuurlijk, maar wij zíjn de staat.
Laten we dus komaf maken met de mythes. En laten we weer ter zake komen: er zijn FFP2- of FFP3-maskers nodig om de zorgprofessionals te beschermen. We moeten het ziekenhuis voorbehouden voor COVID-19 en het de middelen geven om zorg te verstrekken, ook in termen van artsen en personeel. We moeten blijven zorgen voor de bevolking, teleconsulten bevorderen en raadplegingen door huisartsen en artsen-specialisten buiten het ziekenhuis toestaan. De bevoorradingsketen van het ziekenhuis (specifieke medicatie en apparatuur) moet op federaal niveau worden beheerd.
Federaal fonds
Het VBS stelt voor dat er een federaal fonds wordt opgericht, zoals het Consortium 1212 voor internationale rampen, om fiscaal aftrekbare fondsen voor gezondheidszorg en medische apparatuur te werven. (...) Het VBS vraagt dat artsen, verpleegkundigen en zorgkundigen de beschermingsmiddelen krijgen die noodzakelijk zijn voor de uitoefening van hun beroep. Het VBS vraagt dat de behandeling van de patiënten wordt georganiseerd volgens de recentste inzichten en technieken, en dat de logistieke middelen voor een dergelijke behandeling ter beschikking worden gesteld.
Het VBS dankt de overheid, de artsen, de verpleegkundigen en al het personeel in de gezondheidszorg voor hun aanpak van de COVID-19-crisis en hun toewijding om de bevolking te verzorgen.
Tot slot vraagt het VBS de beleidsmakers dat ze zich organiseren om een postCOVID-19-tijdperk te creëren dat anders zal zijn dan pre-COVID-19. Het wil de financiële zekerheid van de Belgische bevolking, gezondheidswerkers, huisartsen en artsen-specialisten garanderen. SAMEN KRIJGEN WE COVID-19 KLEIN Jean-Luc Demeere
De meer uitgebreide argumentatie leest u op de site van het VBS of de elektronische nieuwsbrieven.
