Naar aanleiding van onthullingen in de Vlaamse media over een Bulgaars zorgbedrijf dat Bulgaarse vrouwen voor een hongerloon bij zorgbehoevende Vlaamse ouderen tewerkstelt, blijkt uit een antwoord van minister van Consumentenbescherming Kris Peeters dat het vooral dweilen met de kraan open is.

Hulpbehoevende Vlaamse ouderen kunnen een beroep doen op de (goedkope) diensten van Bulgaarse vrouwen, die bij hen inwonen en dagelijks verzorgen voor een hongerloon. Zij werden tewerkgesteld door Bulgaarse bedrijven die hier in België de sociale wetgeving aan hun laarzen lapten. De Vlaamse arbeidsinspectie en de Economische Inspectie stelden menig proces-verbaal op, maar de bedrijven verdwenen uit België en doken daarna onder een nieuwe naam terug op, om hun praktijken verder te zetten. Nu die bedrijven de hete adem van de inspectie voelen, hebben ze intussen een nieuw businessmodel opgezet, waarbij ze optreden als tussenpersoon en de hulpbehoevende oudere proberen te overtuigen om een arbeidscontract af te sluiten met een Bulgaarse vrouw die voor haar of hem zal zorgen. De hulpbehoevende als werkgever dus. “Onaanvaardbaar”, aldus de minister, die de sociale secretariaten zal oproepen bijzonder waakzaam te zijn voor deze laakbare praktijken. Waarmee de minister impliciet aangeeft dat het dus heel moeilijk is om dit probleem efficiënt juridisch aan te pakken.

Bron: www.dekamer.be