Een groep burgers en een bioscoopeigenaar trekken naar de Raad van State tegen de verplichting om neus en mond te bedekken in bijvoorbeeld winkels, theaterzalen, bibliotheken en cinema's. Dat meldt hun advocaat. Volgens de initiatiefnemers ondervinden talloze mensen schade van de mondmaskerverplichting en strookt ze bovendien niet met het boerkaverbod uit 2011.

Na overleg met experten besliste het Overlegcomité van de verschillende regeringen in ons land om mondmaskers - of toch in elk geval de bedekking van mond en neus - vanaf zaterdag 11 juli te verplichten op de meeste afgesloten publieke plaatsen. Het gaat dan bijvoorbeeld om winkels en winkelcentra, maar ook om cinema's, theaters, concertzalen, gebedshuizen en bezinningsplaatsen, musea, bibliotheken, casino's en de publiek t oegankelijke delen van gerechtsgebouwen.

Een groep burgers en de uitbater van een bioscoop in Tamines, bij Sambreville in Namen, trekken nu naar de Raad van State tegen die verplichting, meldt hun raadsman zondag. "Een dergelijke verplichting brengt aanzienlijke schade toe aan een groot aantal mensen: doven of slechthorenden bijvoorbeeld, die moeten kunnen liplezen om toch een minimaal sociaal leven te kunnen leiden; mensen die om medische redenen geen masker kunnen dragen en die nu geweigerd worden in bepaalde winkels; mensen die hun geloof fatsoenlijk willen kunnen belijden; bedrijven die al zoveel geleden hebben onder de crisis", klinkt het in een persbericht van de initiatiefnemers.

Hun advocaat is naar de Raad van State getrokken met de vraag dringend vast te stellen of de regel wel voldoet aan de wet van 1 juni 2011 die kleding verbiedt die het gezicht grotendeels dan wel volledig verbergt, beter bekend als het 'boerkaverbod'.

Het is niet de eerste keer dat de maatregelen van de federale regering in de strijd tegen het coronavirus worden aangevochten voor een rechter. Eerder trokken al 196 mensen, onder wie plastisch chirurg Jeff Hoeyberghs, naar de rechtbank van eerste aanleg in Brussel met de eis om de coronamaatregelen op te heffen. De rechtbank verklaarde de eis toen onontvankelijk, en stelde dat de klagers zich tot de Raad van State hadden moeten richten.