Als er keuzes moeten gemaakt worden over wie op Intensieve Zorg verzorgd mag worden, mag er niet alleen naar de leeftijd van de patiënt gekeken worden. Dat zegt diensthoofd geriatrie van UZ Leuven Johan Flamaing donderdag. "Leeftijd op zich zegt weinig, er moet naar de hele context van een bewoner gekeken worden."

Nu de ziekenhuizen steeds meer noodkreten slaan over volle bedden, dringt de vraag zich op wie nog mag opgenomen worden en wie niet. Tijdens de eerste lockdown in maart en april wekte de leidraad daarrond verkeerdelijk de indruk dat besmette bewoners van een woonzorgcentrum niet meer welkom waren in de ziekenhuizen.

In een geüpdatete leidraad werden daarom de puntjes op de i gezet, in samenspraak met Vlaams minister Wouter Beke (CD&V). "In de leidraad is klaar en duidelijk aangegeven dat leeftijd geen criterium mag zijn om al dan niet intensieve zorg toe te dienen", zegt Flamaing. "Er moet naar de hele context van de patiënt gekeken worden: welke wensen heeft de patiënt zelf? Hoe intens is de behandeling? Hoe kwetsbaar is de patiënt? Wat is zijn of haar historie? We moeten de volledige toestand in zijn geheel bekijken, patiënt per patiënt."

Bovendien is het belangrijk dat niet alleen de arts aan de basis van de beslissing ligt, maar dat ook de patiënt zelf, zijn of haar familie en dat, in het geval van een woonzorgcentrumbewoner, het hele zorgteam mee betrokken wordt. "Heel die equipe samen moet een inschatting maken over welke kansen op genezing een patiënt heeft."

Flamaing heeft de indruk dat de situatie in de woonzorgcentra momenteel beter onder controle is dan bij de eerste golf. "De hele sector heeft heel veel bijgeleerd. Er is meer materiaal voorhanden en de uitbraakplannen liggen klaar. De uitbraken die we toch zien, zijn waarschijnlijk onvermijdelijk."