Eind 2019 stond de teller van het aantal Belgen dat te kennen had gegeven dat ze kandidaat zijn om organen te doneren op 380.967. Dat blijkt uit de gegevens van het Nationaal Register voor Orgaandonatie. Volgens Luc Colenbie, expert Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, is dat onder meer te danken aan de sensibilisering via het VTM-programma "Make Belgium Great Again" en de doorgedreven campagne in scholen met de Beldonor-truck die leerlingen van de laatste twee jaren lager onderwijs en de eerste twee jaren middelbaar onderwijs inlicht over het belang en het nut van orgaandonatie.

Sinds 1986 is orgaandonatie en transplantatie in België wettelijk vastgelegd in de wet over het wegnemen en transplanteren van organen. Onze wetgeving hanteert het principe van "veronder stelde toestemming". Elke meerderjarige Belg wordt verondersteld akkoord te zijn om na zijn overlijden een mogelijke donor te zijn tenzij hij tijdens zijn leven formeel of informeel verzet heeft aangetekend.

Formeel verzet is een registratie in het nationaal register dat er een weigering is tot orgaandonatie. Uit de cijfers van het Nationaal Register blijkt dat het aantal mensen die verzet aantekenden bijna gelijk blijft: het bedroeg in 2002 192.542 en eind vorig jaar waren het er 198.655. Bleef dat aantal quasi gelijk, het aantal mensen dar zich als kandidaat-donor lieten registreren steeg spectaculair van 27.449 in 2002 naar meer dan 380.967 eind 2019. In vergelijking met 2018, toen er 353.842 kandidaten waren geregistreerd, was er in het voorbije jaar dus een toename met 26.125 kandidaat-donoren.

Het Belgische systeem maakt hoe dan ook dat het aantal weigeringen voor orgaandonatie beduidend lager ligt dan in landen waar de familie een actievere beslissing moet nemen. Dat uit zich ook in de cijfers. België heeft bijna 30 orgaandonoren per miljoen inwoners, terwijl Nederland en Duitsland er ongeveer 15 per miljoen inwoners tellen.

Toch blijft de nood hoog. Voor elk soort orgaan is er een tekort en overlijden er mensen die op de wachtlijsten staan. Elke orgaandonor telt en kan tot acht mensenlevens redden en de kwaliteit van leven van 50 mensen verbeteren.

België heeft transplantatiecentra in Leuven, Gent, Antwerpen, Brussel (Erasmus, UCL, Jette), Luik en Aalst.