Een 71-jarige man uit Luik doneerde in de jaren 70 sperma voor wetenschappelijke doeleinden en ontdekte pas onlangs dat dit gebruikt is om kinderen te verwekken: “Ik was in shock toen ik een mail kreeg van een donorkind”, getuigt hij in De Standaard. De Limburgse zoon (45) zou nu graag contact hebben met zijn biologische vader, maar die laatste is daar niet klaar voor. Intussen zou ook een tweede donorkind van de man zijn opgespoord.
De bal ging aan het rollen toen de man in kwestie van zijn echtgenote een DNA-test cadeau kreeg. Daarmee kon hij via MyHeritage.com, een commerciële DNA-databank uit de VS, op zoek naar verre voorouders, ook in andere landen. Hij vond het een leuk plan. Maar blijkbaar kwamen er toen vreemde dingen aan het licht. MyHeritage mailde hem immers kort nadien dat hij twee keer een goede match had. Er waren twee sporen: naar een man in Luxemburg en naar een in Limburg, zegt hij in De Standaard.
En niet lang daarna volgde een mail van de man uit Limburg... die contact zocht omdat hij vermoedelijk zijn donorvader was. "Hij zei te vermoeden dat ik zijn donorvader ben, en zocht contact. Franchement? Ik was in shock! Hoeveel meldingen zullen er nog volgen?”
Een fertiliteitsarts en professor aan de VUB was het blijkbaar, die zonder toestemming sperma van studenten gebruikte. De vzw Donorkinderen bevestigt het nieuws. Het is de eerste keer dat dit soort misbruik in België aan het licht komt.
De puzzelstukjes vielen uiteindelijk in elkaar toen de 45-jarige Limburger zijn vader de naam van de fertiliteitsarts doorgaf die zijn moeder had geholpen bij de inseminatie. De biologische vader had zich in de jaren zeventig bij hem aangemeld voor een deelname aan een wetenschappelijke studie over mannelijke vruchtbaarheid en doneerde in het kader daarvan sperma. "Maar hij heeft nooit toestemming gegeven om zijn sperma voor andere doeleinden te gebruiken", onderstreept de vzw Donorkinderen.
De man in kwestie zou vijf jaar lang, van 1974 tot 1979, vier keer per maand een zaadstaal hebben afgeleverd aan de fertiliteitsarts, die in 2016 overleden is. De arts werkte onder meer in het UZ Brussel en het Bruggmann-ziekenhuis, maar had ook een eigen privépraktijk. Hij werkte sinds 1973 ook als professor Verloskunde aan de Vrije Universiteit Brussel, waar hij studenten opriep tot spermadonatie. Hij bleef actief tot begin 2000.
Het is voor het eerst dat dit soort misbruik van een Belgische fertiliteitsarts naar buiten komt. Vzw Donorkinderen vraagt dan ook om een grootschalig onderzoek met niet alleen de medewerking van de minister van Volksgezondheid maar ook die van Justitie, VUB, UZ Brussel, FAGG en de Orde Van Artsen.
"Dit is mogelijk maar het topje van de ijsberg. Hoeveel andere studenten werden slachtoffer van deze frauduleuze praktijken? Hoe lang heeft dit soort misbruik plaatsgevonden? Hoeveel wensouders als kinderen werden belazerd door deze arts?", vraagt de vzw Donorkinderen zich af. Ze roept daarom oud-studenten en voormalige patiënten van de fertiliteitsarts op om zich te melden via www.donorkinderen.be.
