De Belgische Algemene Pharmaceutische Bond (APB), de nationale federatie van Belgische beroepsverenigingen van zelfstandige officina-apothekers, heeft onlangs aangekondigd dat de apotheken een hiv-zelftest® aanbieden, de eerste zelftest voor screening op hiv-besmetting, zonder medisch voorschrift. De hiv-zelftest® is een bloedtest waarmee een hiv-besmetting die langer dan 3 maanden geleden plaatsvond kan worden opgespoord.

Het gebruik wordt begeleid door de apotheker, zowel voorafgaand als na afloop van de test. Volgens de APB is de apotheker de ideale persoon om de patiënt te adviseren en de weg te wijzen, omdat hij dicht bij de mensen staat en hun vertrouwen geniet. En daar wringt de schoen. Dit heeft niets te maken met willen bewijzen van corporatisme of het in twijfel trekken van de deskundigheid van apothekers. Tenslotte corrigeert de apotheker immers regelmatig fouten of schattingen van geneesmiddelenrecepten. Maar het vrij ter beschikking stellen van een screeningstest voor hiv was misschien niet zo'n goed idee. Allereerst omdat is gebleken dat iemand die denkt besmet te zijn, niet vanzelfsprekend naar zijn gebruikelijke apotheker gaat, maar eerder naar een apotheek die verder van zijn woonplaats ligt, zodat de kans op herkenning klein is. Verder, omdat de begeleiding van zo'n persoon tijd kost: waarom denkt hij of zij besmet te zijn? Heeft hij of zij het testen met zijn of haar partner besproken? Zal hij of zij terugkomen naar de apotheek als de test een positief resultaat oplevert? Met welke woorden kun je het nieuws voor hem of haar verzachten? Hoe kun je ervoor zorgen dat de persoon naar een gespecialiseerde instelling gaat en niet naar een andere?

Alles welbeschouwd zou deze persoon eerst contact moeten hebben met zijn of haar huisarts, die hem of haar kent, of als dat niet mogelijk is, met een screeningscentrum dat fulltime screenings uitvoert. Daarna volgt dan de test.