“PlanKad bewijst dat gezondheidsbeleid naar gemeenschappen moet”

Op basis van de recentste PlanKadstudie (cijfers 2016) leidt dokter Eric Ponette (Vlaams Artsenverbond VAV) de zeer uiteenlopende artsendensiteit af tussen de gemeenschappen en de gewesten. Eens te meer een bewijs om het hele gezondheidsbeleid, inclusief normering en financiering, over te hevelen naar de Franse en Vlaamse gemeenschap, schrijft hij.

In het jongste nummer van Periodiek (december 2019), het blad van het VAV, verwijst dr. Ponette naar de cijfers die onze nieuwsbrief vrijgaf over PlanKad.

Daaruit leidt hij per gewest en gemeenschap de artsendensiteit af. Dat leidt tot enkele interessante tabellen als de densiteit in de Vlaamse gemeenschap gelijkgesteld wordt met 100.

Tabel 1 – huisartsen per gemeenschap actief in de gezondheidszorg in 2016

  Aantal (N) N/10.000 inw. % bij Vl. Gem. = 100
Vl. Gem. 7.020 10,4 100
Fr. Gem. 5.335 11,7 113
Totaal 12.355 10,9  

De densiteit in de Franse Gemeenschap ligt dus 13% hoger voor huisartsen, vergeleken met de Vlaamse Gemeenschap.

Tabel 2 - specialisten per gemeenschap actief in de gezondheidszorg in 2016

  Aantal (N) N/10.000 inw. % bij Vl. Gem. = 100
Vl. Gem. 10.061 14,9 100
Fr. Gem. 9.712 21,3 143
Totaal  19.773 17,5  

De densiteit in de Franse Gemeenschap ligt dus 43% hoger voor specialisten, vergeleken met de Vlaamse Gemeenschap.

Een optelsom van PlanKad voor huisartsen en specialisten (weliswaar lichtjes hogere getallen gebruikt dan bij de eerste tabellen, geeft ons een idee van de totale artsendensiteit per gemeenschap (tabel 3). Ze ligt 30% hoger in de Franse Gemeenschap.

Tabel 3 – huisartsen en specialisten actief in de gezondheidszorg in 2016 per gemeenschap

  Aantal (N) N/10.000 inw. % bij Vl. Gem. = 100
Vl. Gem. 17.366 25,7 100
Fr. Gem. 15.218 33,3 130
Totaal 32.584 28,8  

Wat als we vergelijken tussen de gewesten onderling bij huisartsen en specialisten (tabel 4  en 5)?

Tabel 4 – huisartsen per gewest actief in de gezondheidszorg in 2016

  Aantal (N) N/10.000 inw. % bij Vl. Gem. = 100
Vl. Gew. 6.924 10,6 100
Fr. Gew. 4.004 11,1 105
Br. Hoofdst. Gew. 1.401 11,8 111

Hier ligt de dichtheid dus resp. 5 en 11% hoger in het Franstalig en Brussels Gewest in vergelijking met het Vlaams Gewest.

Tabel 5 – specialisten per gewest actief in de gezondheidszorg in 2016

  Aantal (N) N/10.000 inw. % bij Vl. Gem. = 100
Vl. Gew. 10.031 15,4 100
Fr. Gew. 6.271 17,4 113
Br. Hoofdst. Gew. 3.368 28,3 184

De dichtheid vergeleken met het Frans Gewest is nog ‘redelijk’: 13% hoger. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest daarentegen swingt de pan uit met een verschil van 84%.

Dokter Ponette besluit dat, ondanks het overwicht van 60% Nederlandstaligen tegenover 40% Franstaligen in de Belgische bevolking, er in ons land een belangrijke oververtegenwoordiging is van 30% Franstalige artsen tegenover de Nederlandstaligen. En dat terwijl er “de onwil is van de Franse Gemeenschap om de instroom van toekomstige artsen op een sluitende wijze te beperken.”

Vandaar zijn pleidooi om het gezondheidsbeleid over te hevelen naar de gemeenschappen, zeker wat de toegang tot het artsenberoep betreft.

> Lees ook: Van Peel ziet munitie in nieuw rapport Planningscommissie

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.

Laatste reacties

  • Wouter Arrazola de Onate

    23 januari 2020

    Binnen de verenigingen die 'Vlaamse artsen ' representeren is er altijd een grote proportie historisch gezien heel sterk gelinkt geweest aan nationalistische bewegingen, al van voor WO II. De Duitse professionele artsenverenigingen waren één van de sterkste verdedigers van het Duitse nationalistische regime toen (Silver 2003) en deze hadden een goede verstandhouding met de 'Vlaamse artsen'. In 2012 verontschuldigde de German Medical Association zich hier zelfs officieel voor (in Nuremberg of all places). Deze nog resterende vooringenomenheid en ideologie bij de verenigingen beïnvloedt het beoordelingsvermogen van velen in die mate dat verschillen uitvergroot worden om toch maar een argument te kunnen fabriceren voor de uitvoering van een nationalistische en separatistische politiek. Verschillen die trouwens meer te wijten zijn aan geografie, demografie, sociale indicatoren en ruraliteit dan met taal of cultuur. Een herfederalisering van het hele domein is vanuit bestuurskunde en efficiëntie een veel logischere modernisering van het systeem. Herfederalisering is geen achteruitgang of terugkeer naar het verleden, maar eindelijk opnieuw een grote stap vooruit naar een betere, goedkopere, efficiëntere en meer effectieve gezondheidszorg. Dat mag ook allemaal een keer gezegd worden.