Het tijdstip lijkt niet echt van belang volgens recent onderzoek, zelfs als het gaat om kwetsbare mensen. Twee nieuwe studies konden weliswaar niet aantonen dat 's avonds innemen van antihypertensiva het cardiovasculaire risico verlaagt, maar het was wel veilig.

Voor de behandeling van hoge bloeddruk was het nochtans lang gebruikelijk om antihypertensiva 's ochtends in te nemen.

Dit voordeel kon onder andere niet worden bevestigd door Canadese onderzoekers onder leiding van professor Scott R. Garrison van de Universiteit van Alberta in Edmonton (BedMed-studie): een overschakeling naar avondmedicatie is blijkbaar veilig, maar kan het cardiovasculaire risico niet verminderen (JAMA 2025; online 12 mei). 

3.357 volwassenen met hoge bloeddruk kregen in een 1:1-verhouding willekeurig hun antihypertensiva voor het slapengaan of 's ochtends toegediend. Ze werden gemiddeld 4,6 jaar gevolgd.

Als primair eindpunt definieerden de onderzoekers het eerste optreden van een van de volgende voorvallen: overlijden door welke oorzaak dan ook of ziekenhuisopname/bezoek aan de urgentieafdeling vanwege een beroerte, een acuut coronair syndroom of hartfalen.

Een dergelijke gebeurtenis trad op in de avondgroep met een frequentie van 2,3/100 persoonsjaren versus 2,4/100 persoonsjaren bij degenen die 's ochtends medicatie gebruikten. De twee groepen verschilden dus niet significant (aangepaste hazardratio [aHR] 0,96; p = 0,07).

Er waren ook geen verschillen in de afzonderlijke componenten van het primaire eindpunt, de ziekenhuisopnames/bezoeken aan de urgentieafdeling om welke reden dan ook, en de veiligheidsparameters. Dat gold met name voor valpartijen of fracturen, nieuwe glaucoomdiagnoses of cognitieve achteruitgang gedurende een periode van 18 maanden.

Het tijdstip van toediening van bloeddrukverlagende medicijnen bood geen voor- of nadelen. De beslissing moet worden gebaseerd op de voorkeuren van de patiënt, concluderen de auteurs.

Focus op kwetsbare volwassenen

Hetzelfde lijkt ook te gelden voor kwetsbare of oudere mensen met hoge bloeddruk. Garrison en zijn team namen in een ander onderzoek – BedMed Frail – uitsluitend deze groep mensen op (JAMA Netw Open 2025; online 12 mei).

De opzet van het onderzoek was vergelijkbaar met die van BedMed, inclusief het primaire eindpunt. De mediane follow-up was 415 dagen. In de standaardgroep namen de patiënten hun medicijnen meestal 's ochtends in.

De 776 deelnemers waren gemiddeld 88 jaar oud. 85,6 procent had een bepaalde mate van dementie, bijna de helft leed aan diabetes en 39,6 procent aan coronaire hartziekte. Een primaire gebeurtenis trad op in de avondgroep versus de standaardgroep met een frequentie van 29,4/100 patiëntjaren versus 31,5/100 patiëntjaren (aHR 0,88; p = 0,28).

Garrison en zijn team bespraken dat de resultaten mogelijk niet kunnen worden toegepast op settings buiten zorginstellingen met continue zorg. Ze zijn bovendien beperkt doordat cardiovasculaire voorvallen bij bewoners van verpleeghuizen mogelijk minder agressief worden behandeld; ook het open ontwerp van de studie was een beperking.

Beide onderzoeken ondersteunen de veiligheid van inname voor het slapengaan. Een versoepeling van de regels voor het tijdstip van inname zou een betere zorg door verpleegkundigen mogelijk maken. Uiteindelijk is het tijdstip minder belangrijk dan de consistentie.