"Of pianospelen echt slimmer maakt, is moeilijk te meten. Het verhoogt alleszins de plasticiteit van de hersenen en dat vergroot het potentieel om te leren." Dat heeft emeritus hoogleraar Mark Reybrouck (Onderzoeksgroep Musicologie, KU Leuven) gezegd tijdens een les voor de Universiteit van Vlaanderen.
Plasticiteit heeft niet alleen effect op afzonderlijke neuronen, maar ook op de onderlinge connectiviteit. Pianospelen is uitermate geschikt om de neutrale plasticiteit te stimuleren omdat het heel wat sensomotorische koppelingen vereist tussen zintuigen en motoriek, bij moeilijke stukken een grote mate van cognitiviteit vergt en tot slot ook emoties losmaakt. Op die manier beïnvloedt pianospelen de werking van het hele menselijke brein, hetgeen duidelijk aantoonbaar i s op hersenscans.
Mark Van Reybrouck riep tijdens de lezing dan ook op om een piano te kopen en bij het spelen buiten de comfortzone van de partituren te treden. "De grootste effecten op de werking van de hersenen zien we bij kinderen die al voor de leeftijd van tien jaar tien uren per dag op de piano oefenen, maar er treden eveneens al effecten op bij oudere personen die vanaf nu dagelijks twintig minuten spelen", aldus de Leuvense musicoloog.
