Na enkele amendementen nam de Kamer op 9 januari op voorstel van Patrick Prévot (PS) en anderen een resolutie aan  om moedermelkbanken in ziekenhuizen aan te moedigen. Regels en werking zijn erin vervat. Eén ziekenhuis per gewest zou het voortouw moeten nemen.

Vlaanderen beschikt nog niet over een moedermelkbank. Wel zijn er twee in het Brusselse en twee in het Waalse gewest. UZ Gasthuisberg liet wel al weten dat het ook naar een moedermelkbank wil.

De resolutie gaat uit van de internationale aanbevelingen en die van de Hoge Gezondheidsraad. Die raadt aan om voor te vroeg geboren baby’s, opgenomen in een dienst voor intensieve neonatale zorg, bij voorkeur moedermelk van de eigen moeder te gebruiken. Is die melk niet beschikbaar, dan gedoneerde moedermelk.

Sowieso voert België een beleid ter bevordering van borstvoeding en heeft die een gunstig  effect op het ziektecijfer bij pasgeborenen. Alleen: er bestaat geen duidelijk wetgevend kader voor dat een optimaal beheer van de melkbanken mogelijk maakt en evenmin een kadaster van melkbanken waarmee de voorraden en de behoeften kunnen worden getraceerd en opgevolgd. Komt nog bij dat de ziekenhuizen die over een melkbank beschikken, amper samenwerken. Ook zijn de normen en het beleid inzake de inzameling, de opslag en de verdeling van melk in de melkbanken niet transparant en niet eenvormig.

Tot slot worden vrouwen die borstvoeding geven, onvoldoende geïnformeerd over en nauwelijks warm gemaakt voor wat zij kunnen ondernemen om moedermelk te doneren. Dat terwijl een buurland als Frankrijk daarin qua wetgeving inzake moedermelkdonatie aanzienlijke vooruitgang boekte. Daarom verzoekt de federale regering het volgende:

• de ziekenhuizen ertoe aanmoedigen in de diensten neonatologie lactatieondersteunende programma’s uit te bouwen;
• één ziekenhuis per gewest aan te moedigen een moedermelkbank aan te leggen voor intern gebruik (gedoneerde moedermelk) en ze samenwerkingen te doen aangaan met de ziekenhuizen zonder dergelijke melkbanken, zodat ook zij toegang tot gedoneerde moedermelk krijgen;
• de werking van de moedermelkbanken te regelen, met name wat de inzameling, de opslag, de bewaring en de verdeling van de moedermelk betreft;
• specifieke normen uit te werken inzake de vereisten die in acht moeten worden genomen bij de donatie van moedermelk;
• een kadaster van actieve moedermelkbanken op te richten om de moedermelkvoorraad te kunnen opvolgen en de melk te kunnen traceren, om aldus tegemoet te komen aan de specifieke noden van de diensten voor neonatale intensieve zorg;
• te bewerkstelligen dat de melkbanken efficiënt samenwerken, om de eventuele overschotten en tekorten beter te beheren;
• na te denken over het opzetten van het vervoer en de overbrenging van gedoneerde moedermelk met daartoe aangepaste voertuigen;
• een handleiding met goede praktijken uit te werken inzake het voorschrijven door de artsen van het gebruik van moedermelk;
• samen met de deelstaten voorlichtingscampagnes in de kraamklinieken te voeren, opdat de moeders weet hebben van de hen geboden mogelijkheden inzake moedermelkdonatie.