Onze hersencellen, en meer specifiek de ionenkanalen die instaan voor de communicatie van de cel met de buitenwereld, hebben vetten nodig om goed te kunnen functioneren, net zoals een kleine hoeveelheid vet een ketting gesmeerd laat lopen. Dat blijkt uit een studie aan het Laboratorium voor Structurele Neurobiologie van de KU Leuven.
Ionenkanalen werken als elektrische schakelaars die een aan- en uitstand hebben. De sleutel om deze te bedienen is in de hersenen een neurotransmitter, een chemische stof. Een voorbeeld is het gamma-aminoboterzuur (GABA). Als deze neurotransmitter zich bindt aan een ionenkanaal dan remt dat de werking van de andere hersencellen af. Slaap- en kalmeermiddelen maken hier gebruik van door de werking van de neurotransmitter te versterken.
Tijdens het Leuvense onderzoek kwam aan het licht dat het ionenkanaal waaraan GABA zich heeft vastgehecht ook een lipide (vet) huisvest en dat deze vetten ervoor zorgen dat het ionenkanaal vlot van één toestand naar een andere (zoals open en dicht) kan schakelen. Deze vinding opent perspectieven voor de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen gebaseerd op vetmoleculen, bijvoorbeeld geneesmiddelen die gebruikt worden bij anesthesie.
