De snelheid waarmee innovatie ook in de gezondheidszorg doordringt, is onvoorstelbaar. Maar we brengen innovatie in een systeem dat daar allesbehalve voor is aangepast. Het resultaat is inefficiënt en duur. “We moeten de manier waarop we denken over onze gezondheid aanpassen. Alleen zo kunnen we gezondheidszorg betaalbaar én bereikbaar voor iedereen maken”, zei professor Rifat Atun (Harvard) als gastspreker op G-STIC 2019 in Brussel.

Met 2.200 deelnemers uit 80 landen, 325 sessies en meer dan 200 experts/sprekers is G-STIC toonaangevend als het gaat om duurzame technologie en innovatie. Die innovatie is ook duidelijk aanwezig in de gezondheidszorg.

“Over de hele wereld swingen de kosten voor de gezondheidszorg de pan uit, een paar landen niet te na gesproken. En toch zien we hoe de levensverwachting in landen zoals de VS en de UK daalt. Dat komt niet alleen door de opmars van welvaartziekten zoals diabetes en hypertensie, maar die zijn wel een voorbeeld van het falen van het huidige systeem. Het zijn aandoeningen die we goed kunnen behandelen en toch zit er een heel groot ‘gat’ tussen het aantal mensen dat wordt gediagnosticeerd en het aantal mensen dat een behandeling volgt en ook wordt opgevolgd”, zegt professor Atun.

“Dat komt vooral omdat ons gezondheidssysteem niet mee evolueert en nog altijd is gestoeld op een systeem dat eeuwen geleden werd gelanceerd. Daardoor proberen we innovatie te implementeren in een systeem dat daar niet op voorzien is. Daardoor falen we en krijgen we een onbetaalbare, niet doeltreffende gezondheidszorg.”

Patiënt geen 'lijdend voorwerp'

“We moeten afstappen van het ziektebeeld waarbij we alleen een ziekte behandelen en dringend op zoek gaan naar een systeem waarbij we niet alleen inzetten op preventie, maar waarbij we de patiënt ook doeltreffend gaan opvolgen. Een gezondheidssysteem is meer dan het behandelen van een ziekte. De patiënt mag geen ‘lijdend’ voorwerp zijn, maar een partner.”

Wat het systeem nu mist, is continuïteit. “In verschillende landen – ook België – zien we hoe preventie, een aandoening detecteren, de patiënt infomeren, het behandelen en de opvolging door verschillende silo’s gebeurt. Zolang we daaraan vasthouden, is een doeltreffend en kostenefficiënt gezondheidssysteem niet haalbaar.”