Op de medicomut kwam het dossier van de biosimilars nu al voor de derde keer op tafel. Er wordt vooruitgang geboekt, zij het met kleine stapjes. Eerst komt er een proefproject gericht op reumatologen, dermatologen, gastro-enterologen, endocrinologen, diabetologen en oftalmologen en de vraag van de Bvas naar de wetenschappelijke evidentie blijft.

In vergelijking met het beginvoorstel zou de link met het voorschrijfgedrag en de daaraan gekoppelde bedragen lager liggen. Zowel Kartel als Bvas beseffen dat de trein van de biosimilars niet gemist mag worden, maar het komt erop aan om een wetenschappelijk én deontologisch gefundeerde formule te vinden.

“Bvas stelde voor om als een bepaald percentage biosimilars zou worden gehaald, de hele consultatie reumatologie moest worden opgewaardeerd. Dat stuitte dan weer op bezwaren bij ons omdat het dan niet meer om een incentive gaat. Dat neemt niet weg dat we absoluut vooruitgang moeten boeken hierin”, licht Reinier Hueting (Kartel) toe. Intussen is het principe van de incentives bij het voorschrijven van biosimilars voor de Bvas ‘aanvaardbaar mits er op korte termijn een wetenschappelijke consensus bereikt wordt over ‘best-value’.

Naargelang hun percentage voorschriften voor biosimilars op het totaal van voorgeschreven biologische geneesmiddelen kunnen artsen in aanmerking komen voor een tijdelijke toeslag bij hun accrediteringsforfait.

De incentives zouden alleen gelden voor het voorschrijven van biosimilaire geneesmiddelen buiten het ziekenhuis. Voor de uitvoering van de maatregel wordt het principe van winstdeling (gain sharing) toegepast. Een percentage van de besparing die gerealiseerd wordt door het opstarten van patiënten met een biosimilair geneesmiddel, of het switchen van patiënten van een originele biological naar een biosimilar, vloeit terug naar de voorschrijver.

Bij dat switchen van patiënten naar biosimilaire geneesmiddelen rijzen nog vragen, net omdat een eenduidige wetenschappelijke consensus over biosimilars nog steeds ontbreekt, verduidelijkt Bvas-voorzitter Marc Moens. En sowieso mogen de ethisch-deontologische en medico-legale bezorgdheden die artsen weerhouden om actief te switchen, niet veronachtzaamd worden. Vandaar de vraag om een en ander te begeleiden met een kortlopend, intensief proefproject met het oog op het stimuleren van de ‘best-value’ behandeling.

Dat project zou starten begin 2019. Doelgroep zijn artsen die extramuraal anti-TNF geneesmiddelen voorschrijven: reumatologen, dermatologen, gastro-enterologen, endocrinologen, diabetologen en oftalmologen.

Lees ook: medicomut-breekt-het-hoofd-over-verantwoord-voorschrijven