Om van sportgeneeskunde een erkend statuut te proberen te maken heeft de SKA (Vereniging voor Sport- en Keuringsartsen) een werkgroep in het leven geroepen. ‘We waren ook aanwezig op een Europees congres in Polen vorige maand, want we staan heel dicht bij een kritisch aantal landen dat een erkende opleiding heeft’, zegt dokter Tom Teulingkx, de voorzitter van de sport en keuringsartsen.
"Als er nog één land bijkomt is men in België, denk ik, bijna verplicht zo’n erkende opleiding aan te bieden. De volgende stappen proberen we in januari of februari te zetten met key persons in de cardiologie en de fysische geneeskunde in de universiteiten, die je daarbij toch nodig hebt om een opleiding op te zetten."
"De bottleneck is eigenlijk om in voldoende opleidingsplaatsen te kunnen voorzien met stagemeesters. Sportgeneeskunde als specialiteit moet de toekomst zijn. De andere uitdaging wordt dan om de huidige sportartsen, die manama’s (master na master, red.) zijn, daarin te integreren, zodat dat een overgang kan zijn naar een echt specialisme sportgeneeskunde."
"Ook de nomenclatuur voor sportartsen ligt moeilijk. We pleiten er al langer voor dat we steunzolen en braces bijvoorbeeld zouden kunnen voorschrijven of dat er een nomenclatuur is voor een fitheidsonderzoek. De kortste weg zou een erkeninning van het specialisme sportgeneeskunde zijn."
Op 9 december organiseert de SKA haar sportmedisch congres 'born to bike'
> Sportarts zoekt evenwicht op de statutenbalk
> Een interview in de aanloop naar het congres leest u in onze papieren editie deze week.
