Administrateur-generaal van het Riziv Jo De Cock stuurt de inspectie af op artsen die zich niet zouden houden aan uitstelrichtlijn niet-dringende zorg. Een aantal artsen zou de ziekenhuisdirecties namelijk onder druk hebben gezet om de gewone ziekenhuisactiviteiten te hervatten en dat was hem ter ore gekomen. Dat schoot bij de administrateur-generaal van het Riziv in het verkeerde keelgat.

Het Riziv werkte immers net het voorstel uit voor het voorschot dat precies voor die ‘technisch werkloze’ artsen bedoeld was. Intussen verscheen het besluit dat meer info geeft over het toe te kennen miljard aan ziekenhuizen en ziekenhuisartsen om het inkomensverlies te overbruggen, in het Staatsblad.

Uiteraard gaat het niet op dat die artsen van twee walletjes zouden eten. Vraag is of men op die manier niet overreageert.

Na de brief van vorige week van de hoogste administratie die de puntjes op de i zette inzake uitstel niet-dringende zorg (zie onze vorige nieuwsbrief) volgde er nu immers nog een tweede brief naar alle hoofdartsen. En die werkte als een rode lap op een stier.

De tweede brief vraagt dat de naleving van de richtlijnen uitstel niet-dringende medische zorg precies gedocumenteerd wordt. De brief viel gisteren in de bus en er werd geëist dat men binnen de 24u een waslijst van gegevens moest meedelen. Een tweede deel van de brief vraagt dat nog heel wat andere info over geplande zorg tegen uiterlijk 3 mei wordt overgemaakt aan de inspectie. Daarvoor hebben de medische directies hooguit 48u tot hun beschikking. Getekend: arts inspecteur-generaal Didier Renauld.

Controles ter plaatse

Daarmee is de kous nog niet af. Er werd tevens aangekondigd dat men ter plaatse zou gaan controleren. Dat gebeurde volgens het gebruikelijke communautaire evenwicht intussen: het Franstalige Saint-Luc in Brussel (UCL) en het Nederlandse Sint-Lucas Gent kregen bezoek van de inspectie. Ze controleerde dossiers om te checken of de patiënten in kwestie wel dringende medische zorg nodig hadden.

Forse maneuvers toch wel. Vraag is waarom men niet gewoon gerichte controles kan uitvoeren als er effectief klachten zijn hierover, in plaats van het gros van de artsen dat zich netjes aan de Covid-19-richtlijn houdt, zelfs met gevoelig inkomensverlies, lastig te vallen. Iedereen weet ook dat het begrip dringende medische hulp en wie daarvoor in aanmerking komt, niet steeds exact af te lijnen is.

Sommige zaken zijn maar vast te stellen qua dringendheid als de patiënt zelf onderzocht is. Afwachten maar of deze 'remedie' niet erger is dan de kwaal. Want dat anderzijds niet-dringende zorg die acuut wordt, collateral damage veroorzaakt als men te lang talmt, is nu eveneens een druk gespreksonderwerp in artsenmiddens. Daarvoor waarschuwde onder meer Dirk Scheveneels (ondervoorzitter Bvas) nog in onze Medflix van vorige week.

De brief en de gevraagde aanpak is voor de Bvas onaanvaardbaar, deelt het syndicaat nog mee, en wel om twee redenen:

• het verzoek van het Riziv vraagt van de medische directeurs een enorme administratieve inspanning op het moment dat ze door de COVID19-pandemie al overbelast zijn. Waarom moeten ze uitgerekend nu nog eens extra belast worden met niet voorziene administratie?
• administratieve overbelasting dreigt evenzeer voor de ziekenhuisartsen die op vraag van hun medische directie, met grote spoed hun verstrekkingen moeten inventariseren terwijl ze daar in volle crisis niet aan toe zijn gekomen.