Voor de correctionele rechtbank van Mechelen heeft het parket de vrijspraak gevorderd voor Marc Van Ranst. De viroloog werd door Willem Engel rechtstreeks gedagvaard voor laster, omdat hij Engel in een televisie-interview een virusontkenner zou genoemd hebben. Volgens het parket is er geen sprake van een misdrijf en dringt een vrijspraak zich op.

"De juridische betekenis van laster houdt in dat iemand een ander beschuldigt van een misdrijf", zei de procureur. "De correcte kwalificatie van de gesprekken tussen beiden is 'een belediging'. De professor zei in een interview: 'Het is niet omdat Willem Engel niet graag heeft dat iemand hem een virusontkenner noemt, dat we dat niet meer mogen doen.' Door dit te zeggen heeft Van Ranst Engel zelf geen virusontkenner genoemd. In dit geval dringt de vrijspraak zich op."

Rechtstreeks dagvaardende partij Engel startte zijn betoog door de rechters te vragen een duidelijke grens te trekken waar het recht van vrije meningsuiting stopt. "Zijn enige bedoeling is om mijn recht van vrije meningsuiting te beperken, mijn fondsenwerving te doen stilvallen. Het lijkt er sterk op dat Van Ranst betaald wordt door de farma-industrie, waardoor zijn advies aan de overheid niet neutraal is. Elke kritische stem tegen het beleid, valt hij aan."

Engel vroeg om Van Ranst te onderwerpen aan een deskundigenonderzoek om te bepalen of hij geestelijk wel in orde is. "De manier waarop hij soms tekeer gaat, is echt hallucinant", aldus Engel. "Ik ben helemaal geen virusontkenner, maar ben wel kritisch over de dodelijkheid van het virus, de transmissie en de daartegen genomen maatregelen, de injecties die totaal onverantwoord zijn en de wereldwijde zwendel met de PCR-tests."

Van Ranst was allerminst onder de indruk van het betoog van Engel. "Ik ben slachtoffer van een maandenlange belagingscampagne vanuit de hoek van Viruswaarheid.nl, viruswaanzin.been extreem-rechts", zegt hij. "De uitspraak die ik zou hebben gedaan volgens Engel, is onlosmakelijk verbonden met het vermeend drukpersmisdrijf waarvoor ik toen terecht stond. Het gaat dus niet om een nieuw feit waarvoor ik bijkomend kan vervolgd worden. Bovendien meen ik dat het gaat om vrije meningsuiting. Deze man verkondigt gezondheidsgevaarlijke dingen, het is als arts mijn plicht om daarop te reageren. Hij schuwt zelf de lasterlijke taal niet en is een publiek persoon geworden, die moeten tegen wat tegenkanting kunnen."

Van Ranst vroeg de rechters de vordering af te wijzen, omdat de laster volgens hem niet bewezen is. "Iemand een virusontkenner noemen is hetzelfde als iemand een klimaatontkenner noemen. Het gaat niet om dat woordje 'virus', maar wel om de pandemie en de getroffen maatregelen door de overheid. Mensen die klimaatontkenner zijn, ontkennen het bestaan van het klimaat niet, maar wel dat er zich daar een probleem stelt." Bovendien zou hij Engel nooit zelf een virusontkenner hebben genoemd tijdens dat interview.  "Er werd me gevraagd of ik hem in de toekomst een virusontkenner zou noemen, wel: een intentie is niet strafbaar. In gedachten is de mens vrij."

Tot slot vroeg Van Ranst om Engel zelf te veroordelen voor roekeloos en tergend geding. "De seriële dagvaardingen getuigen van kwaadwilligheid. Ze zijn hier overduidelijk niet om hun eigen rechten te vrijwaren, maar om mij te tergen. Ze zien in mij de bron van alle kwaad voor alle beslissingen die genomen worden door de overheden om het virus in te dijken. Deze rechtstreekse dagvaarding is puur opportunisme, deze rechtszaak is hun enige manier om mij te dwingen tot een debat. Ik heb hier veel tijd in gestoken, zo'n 400 uur voorbereiding, en tijd is mijn meest kostbare goed. Ik vraag dan ook een provisionele schadevergoeding van 7.000 euro. Willem Engel veroordelen voor roekeloos en tergend geding is de enige noodrem die de rechtbank heeft, om te voorkomen dat we hier volgende maand alweer staan voor een nieuwe procedure."

Tijdens de laatste replieken zei de procureur dat hij van de rechtstreeks dagende partij niets gehoord had over de zaak waarover de rechtbank gelast is, iets waar Engel het niet mee eens was. "Ik heb niet het gevoel dat jullie de zwaarte van deze zaak inzien", zei hij. "Het Openbaar Ministerie heeft geen zin om een hogere functionaris op het matje te roepen in verband met dat drukpersmisdrijf en ik heb het gevoel dat Van Ranst zijn tijd belangrijker wordt geacht dan mijn tijd. Ik ben er van overtuigd dat hier wel sprake is van een misdrijf en doe dit soort dingen echt niet om hem te pesten."

Er wordt een vonnis verwacht op 9 december.