Een artikel op de site dewereldmorgen.be beschrijft de verschillende vormen van racisme in de gezondheidszorg: van expliciet racistische opmerkingen tot zogenaamde 'microkwetsingen en foute diagnoses' bij mensen van kleur. Het gaat zowel om racisme en discriminatie tegenover patiënten als hulpverleners. Dat creëert volgens auteur Marine Ntawurishira ongelijke kansen als gevolg van problematische machtsverhoudingen.
Zo vragen sommige patiënten witte dokter willen omdat hun kind of ouder bang is van ‘donkere mensen, of patiënten in ziekenhuizen melden aan het personeel dat ze ‘geen zwarten aan hun bed willen’. Ook in de thuiszorg weerklinken dergelijke vragen.
Drie niet-witte zorgverleners getuigen daarover in een artikel op Sociaal.net. Soms gaat dat erg ver, bijvoorbeeld als ze valselijk beschuldigd worden van diefstal. Of patiënten die na een consult meteen naar een andere dokter gaan omdat ze het oordeel van de niet-witte dokter niet vertrouwen. Niet zelden uit het racisme zich in het taalgebruik zoals wanneer men aangesproken wordt als ‘mijn boy’ of het zogenaamde n-woord valt. Twee op de drie getuigen geven aan zich niet gesteund te voelen door collega’s, wat de situatie nog ondraaglijker maakt.
Het artikel verwijst tevens naar recent onderzoek in Nederland (2020): 2% tot 4% specialisten zijn er van niet-Nederlandse origine, terwijl 20% tot 30% van de geneeskundestudenten hun roots niet in Nederland hadden.
Soms rammelt onderzoek
In een onderzoek van Kif Kif uit 2018 bleek dat in de Vlaamse gezondheidszorg 0% van de topfuncties werd bekleed door mensen met een migratieachtergrond, luidt het verder. Een bewering die zeker niet klopt, maar de methode die bij dat onderzoek werd aangewend, kraakt dan ook langs alle kanten: als ‘topfuncties’ inde Vlaamse gezondheidszorg definieert men de voorzitters van de ziekenfondsen en de bestuursfuncties van de orde der geneesheren (sic). Dat is wat dunnetjes, om het zacht uit te drukken.
Wat niet wegneemt dat er een mogelijk probleem kan zijn, bijvoorbeeld in onderzoek: het medisch onderzoek doorheen de jaren is voornamelijk gebaseerd op proefpersonen met een witte huidskleur. “Daardoor worden bij mensen van kleur met regelmaat foute diagnoses gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan de sikkelcelziekte die meer voorkomt bij mensen van kleur, en waar zeer weinig onderzoek naar is gedaan.”
Verder namen acht studenten geneeskunde na de Black Lives Matter-beweging het initiatief om de vereniging AfroMedica op te richten met een eigen website, om een en ander in kaart te brengen. Op die site vinden geïnteresseeren meer info als ze lid willen worden.
Laatste reacties
Marc Bosquet
27 juni 2022Drie verbolgen artsen op zoek naar het slachtoffer schap, Kif kif en BLM Bijzonder hoogstaande wetenschappelijke bronnen. Bij mijn jarenlange medische carrière heb ik nooit enig anatomie verschil gezien tussen de wit en zwartmensen Ik wil wel,maar dit is pure onzin, Dr Marc Bosquet
Marc DE MEULEMEESTER
27 juni 2022Als Jan Spier Witten Dokteur word ik hier in de brousse ook “ aangesproken “ met een “n “ woord :
Neukerman , niet : Neckerman !
I cried Rivers !