In het debat over de staatshervorming moet de visie op de toekomst van de gezondheidszorg voorop staan. Dat zeggen de Belgische ziekenfondsen. "We mogen niet dezelfde fout maken als bij de zesde staatshervorming. Die heeft uiteindelijk het omgekeerde bereikt als hetgeen nagestreefd werd", zegt Luc Van Gorp, voorzitter van het Nationaal Intermutualistisch College.
Een goede levenskwaliteit voor alle mensen moet volgens de ziekenfondsen altijd het uitgangspunt zijn van het beleid dat we voeren. "Dat betekent dat we moeten vertrekken vanuit een brede definitie van gezondheid die zich vertaalt in een breed gedragen visie op de gezondheidszorg van morgen", benadrukt Van Gorp. "Het is belangrijk om te evalueren hoe het institutionele kader die visie vandaag faciliteert en ondersteunt, dan wel in de weg staat. Maar in die volgorde."
Volgens Van Gorp is de staatshervorming slechts een middel. "Het is niet het doel op zich." In de parlementaire commissie belast met de evaluatie van de staatshervormingen brengen de Belgische ziekenfondsen deze namiddag een eensgezind standpunt naar voor.
Welke staatshervorming ook, ze zal volgens de ziekenfondsen pas een meerwaarde betekenen als ze een antwoord biedt op de verwachtingen en noden van mensen. "Bij gezondheidsproblemen wil elke Belg toegang hebben tot kwaliteitsvolle gezondheidszorg. Meer levenskwaliteit moet altijd het streven zijn. En mensen willen zelf de regie van hun gezondheid in handen houden en willen daarvoor de nodige vaardigheden aangereikt krijgen", aldus Van Gorp.
De ziekenfondsen reiken een aantal scenario's aan, maar spreken bewust geen voorkeur uit voor het ene of het andere. "Omdat het scenario maar van tweede orde is", legt Van Gorp uit. "Veel belangrijker is de toekomstvisie waaruit we vertrekken. Bij de vorige staatshervorming was daar veel te weinig aandacht voor en we stellen vandaag vast wat het resultaat is. De zesde staatshervorming is na tien jaar nog altijd niet voltooid. Er zijn tientallen miljoenen euro's in geïnvesteerd. Op het terrein was en is het nog steeds een huzarenstuk om de overheveling te bolwerken en tegelijkertijd de continuïteit van de gezondheidszorg te garanderen. En in plaats van homogene bevoegdheidspakketten zien we vooral meer complexiteit."
