Contracten tussen artsen onderling, zoals voor associaties, of tussen artsen en niet-artsen (vennootschappen) moeten voortaan niet meer vooraf aan de provinciale raad worden voorgelegd (overlegging). Wel dienen ze deontologisch te kloppen, anders zijn disciplinaire maatregelen mogelijk.

De nationale raad adviseerde over deze problematiek omdat na de vernieuwing van de Code verwarring ontstond over dit item. Niet alle provinciale raden hanteren dezelfde normen. Sommige provinciale raden eisen geen voorafgaande overlegging meer, andere doen dit wel, nog andere raden hun leden aan alle overeenkomsten te blijven overleggen. Sommige provinciale raden beoordelen de overeenkomsten nog op basis van de Code Geneeskundige Plichtenleer (1975) of eigen leidraden van vóór de Code Medische Deontologie (2018).

Het thans toepasselijke artikel 12 Code Medische Deontologie (2018) bepaalt:

“De arts kan voor zijn beroepsuitoefening samenwerkingsovereenkomsten afsluiten. De arts vermijdt elke vorm van collusie. De arts is steeds persoonlijk verantwoordelijk voor zijn medisch handelen. De arts zorgt ervoor dat zijn beroepsuitoefening en de organisatie van de professionele samenwerking stroken met de bepalingen van de medische deontologie. Hij legt die afspraken schriftelijk vast.”

De nationale raad heeft een leidraad “Contracten en vennootschappen” opgesteld. De bedoeling hiervan is de arts attent te maken op de belangrijkste deontologische aspecten en hem op dat vlak te helpen bij het opstellen van de overeenkomsten. (Advies NR van 15 september 2018, a162005).

1.    Voorafgaande goedkeuring van de overeenkomsten

Een van de gevolgen van de opheffing van oude Code is dat de deontologische plicht om de overeenkomsten vooraf ter goedkeuring over te leggen aan de provinciale raad, affgeschaft is. De arts kan wel een vrijblijvend advies vragen aan zijn provinciale raad. Dit betekent dat de arts altijd vrij kiest of hij al dan niet zijn provinciale raad advies vraagt over de deontologische aspecten van de overeenkomsten.

De arts die de overeenkomsten niet vooraf overlegt, begaat daardoor geen deontologische fout.

2.    Toepasselijke beoordelingscriteria

De provinciale raden kunnen bij de beoordeling van de overeenkomsten niet meer verwijzen naar de oude Code. De leidraden die ze vóór 3 mei 2018 hebben opgesteld, kunnen slechts dienstig zijn voor zover ze verplichtingen bevatten die niet gebaseerd zijn op die oude Code. Alleen de leidraad opgenomen in het advies NR van 15 september 2018, a162005 en de toepasselijke bepalingen van de Code Medische Deontologie (2018) zijn richtinggevend.

Dit betekent niet dat alle adviezen van de nationale raad van vóór de CMD niet nuttig meer kunnen zijn bij de beoordeling van deontologische aspecten die in de voormelde leidraad zijn opgenomen.

3.    Gevolgen van het niet-overleggen van de overeenkomsten

Zoals hiervoor reeds gezegd begaat de arts die de overeenkomsten niet vooraf overlegt, geen deontologische fout. Maar, en nu komt de kat op de koord, "als zou blijken dat de overeenkomsten toch bepalingen bevatten die strijdig zijn met de thans geldende deontologie, kunnen de provinciale raden oordelen over de disciplinaire gevolgen daarvan."

4.    Gevolgen van het niet-opvolgen van het advies van de provinciale raad

U verkiest toch het zekere voor het onzekere te nemen en voora advies in te winnen bij de provinciale raad? Zelfs dan bent u niet zeker want "het advies van de provinciale raden over de overeenkomsten is een niet-bindend advies."

Maar voor de duidelijkheid ook hier: als de arts oordeelt dit advies niet te volgen, begaat hij, alleen op die grond, geen deontologische fout.