"Moet dit in een bloedbad eindigen, wanneer over zes jaar een aantal studenten in overtal geen toegangsnummer krijgt tot het beroep", vraagt Marc Moens, voorzitter van het Vlaams Artsensyndicaat (VAS), zich af. Ook Roel Van Giel (Domus Medica) pleit voor bedachtzaamheid en overleg, maar hij doet dat vooral om kwaliteitsredenen.

Daarmee zit hij op één lijn met het VGSO (Vlaams StudentenOverleg). 

"Wij ondersteunen als artsensyndicaat de numerus clasus, die in feite een numerus fixus is geworden", steekt Marc Moens van wal. "Dat geldt overigens evenzeer voor de Franstalige vleugel 'Absym' als voor de Vlaamse Bvas, want een ongelimiteerd aantal studenten toelaten is nefast voor de kwaliteit van de opleiding en voor het opdoen van de nodige ervaring om een loopbaan als arts uit te bouwen."

"Er waren al plannen in de maak om een eigen Vlaamse planningscommissie op te richten. Daarvoor zijn er al twee overlegbijeenkomsten geweest op het kabinet van de vorige Vlaamse minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). De plannen zijn er dus wel degelijk, maar wat minister Weyts nu wil doorvoeren, het zélf bepalen van het aantal studenten dat mag starten, lijkt me toch zware risico's in te houden. Want het is uiteindelijk de minister van Volksgezondheid en niet een Vlaamse minister die beslist hoeveel studenten een Riziv-nummer krijgen om het beroep ook effectief uit te oefenen."

Weyts riskeert dus, door op eigen houtje een quotum te bepalen, dat er méér studenten afstuderen dan er nummers zijn. Zal dat niet tot een bloedbad leiden over 6 jaar?"

Het aantal beginnende studenten geneeskunde verhogen is geen garantie dat zes jaar later meer afgestudeerden voor huisarts zullen kiezen. Om de ideale verdeling 40% huisartsen 60% specialisten te garanderen, zijn andere maatregelen nodig om het attractiever te maken dat huisartsen zich over het hele Vlaamse grondgebied zullen vestigen, klinkt het nog.

Kwaliteit

Ook Roel Van Giel (Domus Medica) pleitte voor bedachtzaamheid en overleg, maar hij doet dat vooral om kwaliteitsredenen. Van Giel vindt het goed dat men probeert om het opgebouwde tekort aan artsen van de afgelopen jaren weg te werken. "Anderzijds mogen we de poort niet helemaal openzetten. De quota garanderen de zorgkwaliteit. En om de betaalbaarheid van de zorg te waarborgen. Hoe meer zorgverleners, hoe meer uitgaven. Zeker in het prestatiesysteem dat we vandaag kennen."

"Ik wil er ook nog op wijzen dat de mismatch vooral op het niveau van de subquota zit, het onevenwicht van afstuderende studenten in diverse disciplines. Die correctie zou een Vlaamse Planningscommissie moeten bestuderen en mee uitvoeren."