De ouders van de jongen die donderdag met een airsoftwapen naar de Vives-campus trok, kampte met psychologische problemen. Zijn moeder vertelde aan Radio 2 dat ze heeft geprobeerd om via de spoeddienst haar zoon te laten opnemen. "We zien dat wel vaker", vertelt Koen Lowet van de Vlaamse Vereniging van Klinische Psychologen (VVKP). "Dat is het gevolg van het gebrek aan capaciteit en de lange wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg."

De lange wachtlijsten in de sector zijn niets nieuws, maar de feiten van donderdag leggen nogmaals de vinger op de wonde. "Het is erg moeilijk om een jongere in hulpverlening te krijgen wanneer die dat niet zelf wilt", zegt Lowet. "Zeker vanaf 18 jaar, want dan is de persoon meerderjarig. Doo r de lange wachtlijsten zien we dat radeloze ouders soms naar spoed trekken. Ze hopen dat hun zoon of dochter via die weg toch hulp kan krijgen. Dan is het aan de spoedarts om samen met een psychiater te oordelen of het om urgente nood gaat. Dat is niet evident." 

In de geestelijke gezondheidszorg is er een groot capaciteitsprobleem. Het Vlaamse Jeugddecreet probeert dit te verhelpen, maar in de praktijk blijft het erg problematisch. "Zeker centra voor geestelijke gezondheidszorg (CGG) zijn ondergefinancierd. Ziekenhuizen hebben dan misschien nog de meeste capaciteit, maar het is overal problematisch", zegt Lowet. Wat kunnen ouders die hun kind zien ontsporen, dan doen om hem of haar te helpen? "De netwerken in de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jongeren (GGKJ) proberen om dit op te vangen. Ze hebben een crisismeldpunt en werken met mobiele equipes om jongeren in crisissituaties snel te kunnen helpen."