In de zaak van de euthanasie van Tine Nys in 2010 is er dinsdag nog geen uitspraak of de uitvoerende arts moet veroordeeld worden tot een schadevergoeding, omdat de correctionele rechtbank van Dendermonde eerste twee vragen stelt aan het Grondwettelijk Hof omtrent de strafrechtelijke gevolgen van de onduidelijke euthanasiewet.

De 38-jarige Tine Nys kreeg op 27 april 2010 euthanasie op basis van psychisch lijden. De Gentse kamer van inbeschuldigingstelling besloot eind 2018 om de drie betrokken artsen te verwijzen naar het Gentse hof van assisen voor vergiftiging. Het was de eerste keer dat artsen zich daarvoor moesten verantwoorden sinds de inwerkingtreding van de euthanasiewet in 2002. Volgens het openbaar ministerie werden de voorwaarden van de euthanasiewet niet nageleefd. Joris Van Hove gaf Tine Nys de dodelijke inspuiting en moest zich verantwoorden als uitvoerende arts.

Het hof van assisen had in de nacht van 30 op 31 januari 2020 de drie artsen vrijgesproken. Het openbaar ministerie besliste om geen eis tot cassatie in te stellen, wat betekende dat de strafrechtelijke vrijspraak van de artsen niet meer ongedaan kon gemaakt worden. De burgerlijke partij trok wel naar het Hof van Cassatie, dat in september vorig jaar besliste dat er een nieuw proces moest komen voor Van Hove, omdat zijn vrijspraak onvoldoende gemotiveerd werd.

De correctionele rechtbank van Dendermonde moest daardoor uitmaken of de uitvoerende arts burgerrechtelijk verantwoordelijk kon worden gesteld en veroordeeld moest worden tot het betalen van een schadevergoeding. Dinsdag werd de uitspraak verwacht na een procedure van bijna een jaar, maar de correctionele rechtbank besliste om eerst twee vragen te stellen aan het Grondwettelijk Hof.