Afgelopen woensdag stond een kick-off event geprogrammeerd van het  robotnetwerk Cure, het resultaat van een samenwerking tussen vier diensten urologie: AZ Sint-Blasius Dendermonde, AZ Nikolaas, AZ Sint-Maarten Duffel en AZ Sint-Jozef Bornem.

Blijkbaar is dit netwerk niet naar de zin van een aantal directies, maar de artsen willen dat het vooruitgaat. Ze denken in eerste instantie aan hun patiënten die kwalitatief goed bediend willen worden in hun eigen regio. Het gehakketak boven de hoofden van de artsen over de netwerkvorming tussen ziekenhuizen heeft voor al te veel oponthoud gezorgd, klinkt het.

De kick-off van Cure, dat al enkele jaren in stilte actief is, kan als een sein in die richting geïnterpreteerd worden. Er waren ruim 130 belangstellenden. “Wij sluiten ons niet af van andere collega’s, we willen niet rigide maar open zijn”, luidt de boodschap. Maar de erkenning van toestellen gebeurt politiek van langsom meer op een hoger niveau. Om te rationaliseren is dat dus via ziekenhuisnetwerken. “Ons maakt het niet zoveel uit waar de nieuwe toestellen komen, als ze maar gebruikt worden. Waarom kan elk ziekenhuis de prestaties bij gemeenschappelijk gebruik van zware apparatuur niet doorfactureren naar het ziekenhuis dat het toestel binnen zijn muren heeft? De overheid moet daar een rol in spelen. We willen niet naar een situatie van A- en B-specialisten, we proberen elkaar gewoon te verstaan”, hoor je bij de artsen.

Anticiperen

Specifiek voor het gebruik van robots bestaat er nog heel wat discussie tussen voor- en tegenstanders, al voelt iedereen aan dat voor de urologie toch interessante voordelen te boeken zijn met de robot. “We willen niet de laatste studiegegevens afwachten om te weten wat iets waard is, we willen anticiperen.  Niet zoals in Engeland dus dat daardoor 10 jaar achterop loopt”, is de boodschap naar een al te afwachtende overheid. Het volgende beeld illustreert dat: “Parachutes hebben hun nut, iedereen weet dat ze werken. En dat zonder exacte studiegegevens af te wachten.”

Anderzijds: de overheid moet wel kunnen beslissen op basis van objectiveerbare gegevens. Maar over robotchirurgie houdt diezelfde overheid al geruime tijd studiegegevens bij. “Ze moet de conclusies dan wel gebruiken en ons niet aan het lijntje houden. Als ze sneller op de bal wil spelen, dan zou ze de nuttige gegevens van het Kankerregister frequenter kunnen laten updaten. Tot nu toe moet dat om de twee jaar, waarom niet om de zes maanden? Ziekenhuizen beschikken over recentere data, zet ze meteen in.”

Pascal Selleslagh